Określenie kwestii poetyckości ikony wymaga wstępnego ustalenia czym jest liryzm w przestrzeni sztuki słowa, w celu dostrzeżenia analogicznych estetycznych ekwiwalentów na gruncie plastycznego języka ikony oraz określenia tych aspektów formalnych ikony, które wydają się przeczyć jej rzekomej poetyckości w celu bądź wyznaczenia granicy poetyckości bądź rozwiązania pozorności powstałej aporii. Czytaj dalej
Słowo
Poezja, teologia, ikona… cz. 1
Na temat związku języka religijnego i poetyckiego napisano już wiele. Już w starożytności greccy filozofowie dopatrywali się w natchnieniu poetyckim znamion geniuszu religijnego, a w samej poezji upatrywali śladów przenikania i sięgania w głąb tego, co pozaświatowe i ponadczasowe. Również chrześcijaństwu ta idea nie jest obca, a najdobitniejszym świadectwem związku poetyckości i religijności jest sama Biblia. Czytaj dalej
WIDZIELIŚMY PANA! – część III
Trzecia historia opowiada o dwóch uczniach, którzy w dniu zmartwychwstania wędrując z Jerozolimy do Emaus spotkali pewnego człowieka. Ów człowiek nawiązał z nimi rozmowę, w której dopytywał o ich smutek i wzruszenie, na co oni ze zdziwieniem, że ów człowiek jest chyba jedynym człowiekiem z Jerozolimy, który nie wie co tam się stało, opowiedzieli o śmierci swojego Pana i o bólu, który ta śmierć zadała ich oczekiwaniom. Ów człowiek, jak relacjonuje Ewangelia, zaczął im tłumaczyć, że przecież taki los miał spotkać Mesjasza, i że Pisma i Prorocy a nawet sam Mojżesz świadczą o tym. Czytaj dalej
WIDZIELIŚMY PANA! – część II
Drugie wydarzenie podczas którego uczniowie spotkali Pana i rozpoznali Go, a które postaramy się odczytać w świetle ikonograficznych świadectw jego rozumienia, miało miejsce nad jeziorem Tyberiadzkim. Czytaj dalej
WIDZIELIŚMY PANA! – część I
Jezus po swoim zmartwychwstaniu ukazywał się uczniom przez czterdzieści dni, do czasu, aż został wzięty do nieba. Święty Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian relacjonuje, ze ukazał się On w jednym czasie ponad „pięciuset braciom”, a na końcu ukazał się jemu samemu. W Ewangeliach mamy kilka szczegółowych opisów spotkań ze Zmartwychwstałym. Te opisy, chociaż są bardzo zróżnicowane, posiadają jedną wspólną cechę: uczniowie nie od razu rozpoznają Pana. Czytaj dalej
dlaczego ta noc jest inna od wszystkich pozostałych nocy?
Zbliża się Pascha, czyli najbardziej uroczysty czas w całym roku liturgicznym. Z tego też względu, przyjrzymy się ikonom, które mogą nas przybliżyć do przeżycia istoty tego wyjątkowego święta.Wpis ten będzie jednak różnił się od pozostałych wpisów na naszym blogu.
mądry nie będzie sądzony
Liturgia słowa XXXII Niedzieli zwykłej mocno koncentruje się wokół zagadnienia mądrości. W pierwszym czytaniu słyszymy fragment z Księgi Mądrości, który jest prostą pochwałą wytrwałego jej poszukiwania. Fragmentów dotykających tej tematyki w Piśmie Świętym jest bardzo dużo. Czytaj dalej
jedna ikona – dwa przykazania
Ikonografia Wschodnia nie odwzorowuje każdego wydarzenia ewangelicznego w jego literalnym brzmieniu. Nie jesteśmy w stanie zebrać wszystkich ikon i ułożyć z nich dosłownej opowieści o dziejach Zbawiciela, tak jak zostały one zapisane w Ewangelii. Dzieje się tak z co najmniej dwóch powodów. Czytaj dalej
ikona a różaniec
Kończy się październik – w Kościele Zachodnim miesiąc szczególnie poświęcony Bogarodzicy, w którym w sposób szczególny modlimy się na różańcu. Różaniec jest jednak modlitwą uniwersalną i niezwykle głęboką, dlatego też warto zastanowić się w jaki sposób duchowość wschodnich ikon może nam pomóc w przeżywaniu tej niezwykłej ale i trudnej modlitwy. Czytaj dalej
Ikony Zbawienia
„Ikona” znaczy po prostu „obraz” lub „wizerunek”. W kontekście biblijnym słowo ikona nabiera nieco głębszego znaczenia. Z kart Starego Testamentu możemy się dowiedzieć, że człowiek jest obrazem (ikoną) Boga. Nieco dalej Pismo mówi, że nikomu nie wolno uczynić wizerunku Boga, co więcej, nie wolno nawet uczynić wizerunku człowieka, a nawet żadnej istoty żyjącej. Zatem wydaje się, że obraz Boga jest czymś zarezerwowanym tylko dla Najwyższego Artysty, którym jest Bóg. Czytaj dalej
okno 